چهار ویژگی اصلی کودکان مبتلا به اتیسم عبارتست از:

1) عدم توانایی در برقراری ارتباط دوجانبه با دیگران: این کودکان علاقه به بغل شدن ندارند (از تماس پوستی نگران می شوند). نسبت به وقایع اطراف خود بی‌تفاوتند. این کودکان گاهی شلوغ و زمانی بسیار ساکتند. با افراد تماس چشمی برقرار نمی کنند یا میزان آن کم است. با کودکان بازی نمی کنند و معمولا از غیبت والدین نگران نمی شوند بطوریکه انگار آنها را نمی شناسند. از کنار افراد بدون هیچگونه ارتباطی رد می شوند.

2)سرگرم شدن با اشیاء: کودکان مبتلا با اشیا ارتباطی غیرطبیعی دارند. با اشیا بازی نمی کنند بلکه به آنها وابستگی غیرطبیعی پیدا می کنند. به اشیا آشنا و ساده بهتر علاقه نشان می دهند و معمولا با آنها بازیهای یکنواخت و ریتمیک انجام میدهند.

3)رفتار وسواسی در برابر تغییرات: این کودکان در مقابل تغییرات محیطی مقاومت می کنند مثلا تعویض لباس، مکان و تغییر وضعیت دکوراسیون منزل و غذاها و هر نوع تنوع آنها را نگران می کند.

4)اختلال در ارتباط کلامی: از زبان و گفتار استفاده نمی کنند و درصورت استفاده هدف ارتباطی ندارند و بیشتر برای بیان نیازهای خود از جیغ زدن و اشاره استفاده می کنند. گاهی گفتار خودبخودی حتی در سطح جمله دارند اما در آن هدف ارتباطی نیست. این کودکان جملات را طوطی وار تکرار می کنند.